مدیریت زمان برای دانش آموزان و دانش جویان
مدیریت زمان برای دانش آموزان و دانش جویان
بهره وری بدون استرس
ترجمه: فاطمه حقدادی، کارشناس معاونت آموزش موسسه تعالی راه آوران رشد
در مقالهی مدیریت زمان برای دانش آموزان و دانش جویان به این مطالب می پردازیم: شما غرق در مطالعه، کار و سایر تعهدات هستید و زمان کافی در روز برای انجام همه این کارها وجود ندارد. یا شاید نگران نمرهها، فارغ التحصیلی یا قبولی در یک امتحان مهم هستید. اگر اتفاقاً در دانشگاه هستید، میدانید که انصراف از تحصیل به احتمال زیاد، به معنای بیکاری است. اضافه کردن مسئولیت بدهی وام دانشجویی، و استرس نداشتن شغل، فقط مضاعف است.
هیچ کدام از اینها برای عزت نفس شما در مورد تحقق رویاهایتان خوب نیست. متأسفانه، اگر به انجام کارها به همان روشی که قبلا بوده اید، ادامه دهید… هیچ چیز تغییر نخواهد کرد! خبر خوب این که شما می توانید همین الان کنترل را در دست بگیرید… و من به شما نشان خواهم داد که چگونه.
دلیل شماره 1 افرادی که مدرسه را ترک می کنند یا موفق به فارغ التحصیلی نمی شوند این است که فاقد برنامه مطالعه/کار هستند… یک سیستم مدیریت زمان!
من به شخصه احساس غرق شدن را به یاد دارم. آنقدر در بشقابم بودم که نمی دانستم به کدام سمت بچرخم.
من همچنین به یاد دارم که کتابهایی در مورد تعیین اهداف، مدیریت زمان و برنامهریزی خوانده بودم … اما نتوانستم آنچه را که یاد گرفتم پیادهسازی کنم! بنابراین داشتن این اطلاعات در ذهنم هیچ فایدهای برای من نداشت. نقل قول زیر را بررسی کنید:
مرده در!
تا زمانی که برنامه ریزی، نوشتن و برنامه را شروع نکردم، نتوانستم به طور مداوم پروژه هایی را تکمیل کنم که 1 یا 2 سال طول می کشد! در مورد آن فکر کنید. توجه ما به واسطه نیروهای ناخودآگاه است. فلش ها به طور مداوم ظاهر می شوند تا حواس را پرت کنند و سعی کنند کنترل توجه و اقدام های ما را در دست بگیرند. بدون برنامه ای برای هدایت موثر ما، توجهمان به سرعت از بین میرود. قبل از اینکه متوجه شویم، کاری را انجام می دهیم که نباید انجام دهیم. از سوی دیگر، داشتن یک برنامه زمانبندی شده مانند داشتن کابلی است که شما را در یک غار تاریک راهنمایی میکند. این شما را از سرگردانی و به دردسر افتادن محافظت می کند.
من این کار را به هر دو روش انجام داده ام و می توانم تأیید کنم… یک سیستم مدیریت زمان می تواند بین موفقیت یا شکست شما به عنوان یک دانش آموز و فراتر از آن، تفاوت ایجاد کند.
با طراحی و پیروی از یک برنامه مطالعه، نتیجه مورد نظر خود را نشان خواهید داد! با دانستن اینکه دقیقاً همان کاری را انجام میدهید که باید انجام دهید، آرامش خواهید داشت. انباشتگی برای امتحانات و تمام استرس های ناشی از آن را حذف کنید. شما انعطاف پذیرتر خواهید بود، زمان تلف شده را پس بگیرید، حتی نمره ها و نمره آزمون خود را بهبود ببخشید. به عنوان یک امتیاز اضافی، می توانید از این استراتژی ها تا آخر عمر خود استفاده کنید!
حجم کار
بیایید با چشمانی روشن به “بار کاری” نگاه کنیم.
«بار کاری» را به عنوان تعداد ساعت هایی در نظر بگیرید که باید مطلقاً به کارهای غیرقابل مذاکره اختصاص دهید. به عنوان یک دانش آموز، این به معنای زمان کلاس، زمان مطالعه، زمان آزمایشگاه و غیره است. همچنین ممکن است به معنای شغل، یا مسئولیت های خانوادگی و غیره باشد. حال موارد زیر را در نظر بگیرید:
استاندارد روز کاری 8 ساعت … 9 تا 5 است. یک هفته کاری معمولی دوشنبه تا جمعه است که در مجموع 40 ساعت است. اگر از شما خواسته شود که 8 ساعت در روز، 7 روز در هفته کار کنید، آیا میتوانید آن برنامه را به طور مداوم مدیریت کنید؟ صادق باشید. چقدر طول میکشه که بگید کافیه!؟
8 ساعت در 7 روز = 56 ساعت! این عدد 56 را در نظر داشته باشید.
دانشجویی که 12 واحد می گذراند، تمام وقت محسوب میشود. یک “واحد” معادل تقریباً 1 ساعت کلاس درس در هفته است. (محاسبه واحدهای آزمایشگاهی متفاوت است) بنابراین، فردی که 12 واحد می گیرد، حداقل 12 ساعت در هفته را در کلاس می گذراند. یک قانون کلی این است که برای هر ساعتی که در کلاس می گذرانید باید حداقل 2 ساعت مطالعه کنید. یعنی اگر 12 ساعت در هفته سر کلاس هستید، باید حداقل 24 ساعت در هفته مطالعه کنید!
اگر 12 ساعت (زمان کلاس درس) را به 24 ساعت (زمان مطالعه) اضافه کنیم، در نهایت به مجموع 36 ساعت خواهیم رسید. این قابل مدیریت است… اگر هیچ مسئولیت دیگری ندارید .
با این حال، از هر 5 دانشجو تقریبا 4 نفر به صورت پاره وقت کار می کنند، 60% بیش از 20 ساعت در هفته کار می کنند. (40٪ بیش از 30 ساعت در هفته کار می کنند!) اگر در قسمت پایین، 20 ساعت کار اضافه کنید، به حجم کاری 36 ساعته، 56 ساعت کار خواهید داشت! به یاد داشته باشید که یک لحظه پیش گفتیم، 56 ساعت معادل 8 ساعت کار در روز، 7 روز در هفته است! (البته، این، مسئولیتهای شخصی یا مرتبط با مدرسه و زمان لازم را در نظر نمیگیرد.)
برای اکثر مردم، 56 ساعت به لبه پاکت قابل مدیریت آنها نزدیک می شود. فراتر رفتن به احتمال زیاد ناپایدار خواهد بود! چیزی، جایی، به خطر خواهد افتاد! یا زندگی شخصی شما خوب خواهد بود، اما مدرسه آسیب می بیند… یا در مدرسه به بهای سایر زمینه های زندگیتان خوب پیش خواهید رفت. چیزی که بیشتر از همه اتفاق میافتد این است که شما آنقدر که باید مطالعه نخواهید کرد و این امر منجر به کاهش عملکرد تحصیلی خواهد شد. این خوب نیست! بالاخره شما می خواهید فارغ التحصیل شوید، اینطور نیست؟
خب درباره آن چکار می کنید؟ چگونه مدیریت می کنید؟
تصویر بزرگ
تصویر بزرگ
همه چیز با یک ارزیابی صادقانه شروع می شود .
من مثال 56 ساعته را برای شما آوردم تا بتوانید معنای دانشگاه تمام وقت و شغل 20 ساعته را درک کنید. خودتان بهتر میدانید حجم کاری قابل مدیریت چیست؟ آن عدد را بنویسید.
نقشه برداری از اولویتهای شما
در مرحله بعد می خواهید اولویت های خود را بررسی و ترسیم کنید. منظورم از آن چیست؟ شما باید بفهمید چه چیزهایی در زندگی شما مهم است و آن چیزها را مرتب کنید . اینها اولویت های شما خواهند بود. (به یاد داشته باشید، شما نمی توانید همه این کارها را انجام دهید.)
توجه
من میدانم که شرایط تخفیفدهنده میتواند بر تعداد «واحدهایی» تأثیر بگذارد که یک فرد قصد دارد بگیرد، به عنوان مثال؛ کمک مالی، یا سن (میل به حرکت سریع) و غیره. اما اگر باید 30 ساعت در هفته کار کنید، اما همچنان برای وضعیت تمام وقت در مدرسه ثبت نام کنید، بدانید که خود را در موقعیتی قرار میدهید که میتواند غیرقابل دفاع باشد. (این معادل 9-1/2 ساعت کار در روز، 7 روز در هفته است!)
بنابراین، تمام مسئولیت های غیرقابل مذاکره خود را در نظر بگیرید. تمام ساعت ها را جمع کنید… با در نظر گرفتن هر “واحد” به 3 ساعت وقت شما نیاز دارد. (1 برای کلاس، 2 برای مطالعه) اگر این تعداد بیشتر از عددی است که برای حجم کاری قابل مدیریت خود به دست آورده اید ، باید برای کاهش تعداد واحدهایی که می گذرانید، یا تعداد ساعت هایی که کار می کنید یا به کارهای دیگر اختصاص می دهید، برنامه ریزی کنید. اگر نتوانید این تنظیمات را انجام دهید و حجم کاری شما بسیار زیاد باشد، مطمئناً دانشگاهیان شما آسیب خواهند دید.
اکنون که حجم کاری واقعی دارید و تعداد ساعت های مورد نیاز برای مدیریت آن را می دانید، اجازه دهید نگاه کنیم که باقیمانده زمان شما در کجا صرف می شود تا بتوانیم نقشه برداری یک برنامه را شروع کنیم.
زمان فوق برنامه خود را کجا میگذرانید؟
24 ساعت در روز وجود دارد. 12 تا از آن ساعتهایی که میتوانیم به آنها بپردازیم:
- خواب (7 ساعت)
- غذا خوردن (2 ساعت)
- سفر (1 ساعت)
- وظایف (1 ساعت)
- بهداشت (1 ساعت)
اینها برآوردهای زمانی نسبتاً استانداردی هستند. منظور من از سفر رفت و برگشت به مدرسه یا محل کار یا جاهایی است که باید بروید. کارهایی مانند راه رفتن بین کلاس ها، کتابخانه، یا سالن ناهار هستند. می تواند رفتن به فروشگاه و دوش، نظافت، دستشویی و غیره باشد.
با گذشت این 12 ساعت صرفنظر از اینکه با زندگی خود چه کار می کنیم، می توانیم هر روز را به عنوان داشتن 12 ساعت در بانک تصور کنیم. برخی از آن ساعت ها با حجم کاری شما مصرف می شود، برخی دیگر صرف فعالیت های فوق برنامه خواهد شد.
فعالیت ها ممکن است شامل موارد زیر باشد:
- گذراندن وقت با خانواده
- ورزش کردن
- اجتماعی شدن
- سرگرمی
- ایمیل / پیام
- رسانههای اجتماعی
- گشت و گذار در اینترنت
- کار خانه/حیاط
- خشک شویی
- ورزشها
- سرگرمی ها
پیگیری زمان شما
وظیفه بعدی شما این است که مشخص کنید کجا و چه مقدار زمان برای انواع فعالیت های ذکر شده در بالا صرف شده است. توجه داشته باشید برنامههایی برای گوشیهای هوشمند وجود دارد که به شما امکان میدهد کارهایی را که در طول روز انجام میدهید، ردیابی کنید تا بتوانید بعداً بررسی کنید که زمان شما در کجا سپری شده است. من به شدت توصیه می کنم یکی را تهیه کنید. توجه: احتمالاً با دیدن نتایج واقعی شگفت زده خواهید شد! من بودم حتما.
اگر نمیخواهید از یک اپلیکیشن استفاده کنید، تمام فعالیتهای فوق برنامهای را که به طور منظم انجام میدهید فهرست کنید و مدت زمانی را که برای هر یک میگذرانید، تخمین بزنید.
اکنون تمام اطلاعات مورد نیاز برای ایجاد برنامه خود را دارید.
کارتان عالی بود! در واقع، بسیاری از زمانی را که به صورت استراتژیک برنامه ریزی شوند، برای ارتقای عملکرد تحصیلی مفید خواهند بود.
برگه مدیریت زمان
مثال زیر بر اساس یک دانشجوی تمام وقت بدون شغل است. (15 اعتبار) اگرچه برنامه شما متفاوت خواهد بود، اما اصولی که یاد خواهید گرفت همچنان اعمال می شوند.
در اینجا لیست دوره ها آمده است:
- اسپانیایی
- انگلیسی
- جبر
- تاریخ
- زیست شناسی
این برگه زمان بندی است. برای انعطاف پذیری، آن را طوری طراحی کردم که از ساعت 6 صبح تا نیمه شب اجرا شود. این برگه تمام چیزی است که شما نیاز دارید. هنگامی که کارهای ثابت خود را پر کردید، هر هفته آن را فتوکپی خواهید کرد (معمولاً در روزهای آخر هفته)، سپس باقیمانده را با آیتم های متغیر آینده پر کنید، مانند زمان مطالعه، تاریخ های امتحان، تکالیف، فعالیتهای فوق برنامه و غیره.
من پسزمینههای صبح، بعدازظهر و عصر را رنگبندی کردهام. متوجه خواهید شد که ساعت های بعدازظهر بین ساعت 2 تا 4 قرمز رنگ است. این به این دلیل است که ما معمولاً در این زمان به نقطه ای از خستگی میرسیم. تفکر ما پراکنده تر و کمتر متمرکز می شود. با این حال، در طول دورههای تفکر پراکنده، میتوانیم به نواحی خلاقانهتری از مغز دسترسی پیدا کنیم. این باعث می شود که این زمان مناسبی برای حل مشکلاتی باشد که به بینش و خلاقیت متکی هستند.
همچنین، به طور کلی، ما در صبح تندترین/سریعترین هستیم، در اواسط صبح به اوج میرسیم و بعد از آن به آرامی محو میشویم. بعداً در روز/عصر یک باد دوم میگیریم. این موارد را هنگام تنظیم برنامه خود در نظر داشته باشید. اگر ساعت بدن شما متفاوت است، در عوض آن را در نظر بگیرید.
در برنامه مدیریت زمان برای دانش آموزان و دانش جویان موارد ثابت خود را اضافه کنید
به خودتان زمان زیادی بدهید تا لباس بپوشید و صبحانه ای آرام بخورید. شما نباید دیر از خواب بیدار شوید و روز خود را با استرس در مورد رسیدن به موقع به کلاس شروع کنید. یک ساعت برای ناهار وقت بگذارید. آرام باشید و به مغزتان استراحت بدهید. همچنین یک ساعت آرام قبل از شام، می تواند به عنوان پاداشی برای تلاش شما در طول روز باشد.
ساعت 9 تا 10 شب زمان خوبی برای مرور یادداشت های خود است. مرور این زمان، به شما امکان می دهد روی اطلاعاتی بخوابید که به ناخودآگاه شما اجازه می دهد در فرآیند یادگیری نقشی ایفا کند. ساعت های بین 10 شب تا 12 بعد از ظهر را می توان به دلخواه استفاده کرد.
جلسه های مطالعه خود را اضافه کنید
هنگام برنامه ریزی دوره های مطالعه خود به نکات زیر توجه کنید:
- ما به 2 ساعت مطالعه در روز در هر ساعت در کلاس نیاز داریم.
- در صورت امکان، زمان های مطالعه را برای زمانی که مغز شما آماده تر و سرحال تر است، برنامه ریزی کنید. در غیر این صورت، اگر چاره دیگری ندارید، ممکن است قبل از مستقر شدن، کمی پیاده روی کنید تا خون جریان یابد.
- همانطور که در بسیاری از مقالات این سایت بیان شده است، مرور بلافاصله بعد از کلاس، راهی عالی برای به خاطر سپردن و درونی کردن عمیقتر آنچه آموختهاید، است. بنابراین یک جلسه مطالعه بلافاصله بعد از کلاس (با مرور سریع مطالبی که اخیراً پوشش داده شد، شروع می شود) چیز خوبی است. همین امر در مورد پیش نمایش و مطالعه قبل از کلاس نیز صدق می کند.
- زمان بیشتری را برای کارهای بزرگتر رزرو کنید.
من به شدت توصیه می کنم که در برنامه مدیریت زمان برای دانش آموزان و دانش جویان مثال را برای مکان و فاصله دوره های مطالعه / مرور در طول روز تجزیه و تحلیل کنید. این ها با اصول تکرار فاصله دار مطابقت دارند. در نهایت، من متغیرهای دیگری را اضافه کردم، به عنوان مثال; کاغذ نویسی، فعالیت های فوق برنامه (پیاده روی) و… که در تصویر زیر نمونه ای از آن را مشاهده می کنید.
برنامه ریزی استراتژیک
توجه داشته باشید وقتی کلاس های خود را در ابتدای ترم انتخاب می کنید، سعی کنید در صورت امکان، بین آنها فاصله زمانی بگذارید.
انتخاب کلاس ها
فکر می کنید چه زمانی بهتر می توانید بیشترین اطلاعات را از یک کلاس به “خاطر بیاورید”
- فورا بعد از آن؟
- 8 ساعت بعد؟
- 2 روز بعد؟
البته، پاسخ بلافاصله پس از آن است! دلیلش این است که حافظه با گذشت زمان تحلیل می رود. هر چه بیشتر صبر کنید، کمتر می توانید به یاد بیاورید. وقتی برای اولین بار چیزی یاد می گیرید، مسیرهای عصبی در ضعیف ترین حالت خود قرار دارند. به طور معمول، آن ها فقط برای مدت کوتاهی به شما امکان دسترسی به اطلاعات را می دهند. در این پنجره است که شما فرصت دارید تا مسیرهای دسترسی به اطلاعات را قبل از زوال آن ها، تقویت کنید. شما این کار را با یادآوری فعال اطلاعات انجام می دهید؛ به عبارت دیگر، با مرور.
اینگونه نگاه کن:
هر چه زودتر بعد از یک دوره یادگیری، مرور کنید:
- بیشتر به یاد خواهید آورد
- مرورهای بعدی آسان تر خواهند بود
- روند مرور سریع تر پیش خواهد رفت.
این مهم است زیرا میخواهید بین کلاسهایتان زمان بگذارید! وقتی کلاس ها را در ابتدای ترم برنامه ریزی می کنید، سعی کنید آنها را روی هم قرار ندهید. (یکی پس از دیگری) درعوض، در صورت امکان، زمان کافی برای مرور مطالبی که تازه یاد گرفتهاید، بگذارید. من معتقدم این مهم ترین بررسی از همه است. (به این دلیل که شما بیشترین مقدار اطلاعات ممکن را فسیل می کنید. این اطلاعات برای حدود یک روز در دسترس خواهند بود و در طی آن بررسی دوم خود را تکمیل خواهید کرد.)
مرور بعد از کلاس شما فقط باید 5 تا 10 دقیقه طول بکشد. نکته دیگری که باید در مدیریت زمان برای دانش آموزان و دانش جویان نظر داشته باشید این است که ممکن است یادداشت برداری کرده باشید و یا چیزی را از دست داده باشید، یا چیزی را متوجه نشده باشید. در این دوره بلافاصله بعد از کلاس است که باید آن اطلاعات را به یادداشت های خود اضافه کنید. (از یکی از همکلاسی ها یا مربی خود بپرسید) درعین حال، هر چیزی را که متوجه نمی شوید روشن کنید.
برنامه ریزی دوره های مطالعه و مرور
فکر میکنم ایده خوبی است که با تعریف “مطالعه” و “بازبینی” شروع کنیم. تعاریف دیگری نیز وجود دارد، اما من اینگونه می بینم…
تعریف ها
مطالعه: اختصاص زمان و توجه به کسب دانش در مورد یک موضوع دانشگاهی.
مرور: برای بار دوم مشاهده یا بازرسی کنید.
من به مطالعه به عنوان یک برنامه افزودنی یا اضافی برای فعالیت کلاس نگاه می کنم. این زمانی است که شما ” اطلاعات جدید را به دست می آورید.” از سوی دیگر، مرور کردن، ” تقویت” چیزی است که قبلاً یاد گرفتهاید. همانطور که قبلاً گفته شد، مهم است که اولین مرور خود را بلافاصله بعد از کلاس انجام دهید. حداکثر 5 تا 10 دقیقه طول می کشد. استراتژی مطالعه شما باید شامل بررسی های دوره ای نیز باشد.
هر روشی که انتخاب می کنید، باید گه گاه توقف کنید و آنچه را که تازه یاد گرفته اید مرور نماید. در غیر این صورت، در عرض یک ساعت پس از یادگیری، بیشتر آن را فراموش خواهید کرد. این بررسی سریع برای شما زمان خواهد خرید. احتمالا حدود 24 ساعت در آن بازه زمانی است که شما باید به بررسی/مرور دوم خود بپردازید!
برنامه ریزی دوره های مطالعه
شما یاد گرفتید که برای هر ساعت کلاس، باید 2 ساعت مطالعه کنید. ایده بدی نیست که یکی از آن ساعتها (دورههای مطالعه) را درست قبل یا بعد از کلاس مربوطه بگذارید. این به شما این امکان را میدهد که پیشنمایش مطالب را ببینید (اگر قبلاً قرار داده شده باشد) یا اطلاعاتی را که به تازگی آموختهاید مرور کنید. شما در آن چارچوب فکری خواهید بود. همه این مواد در مغز شما به طور محکم تری مرتبط یا متصل خواهند شد.
ساعت دوم (دوره مطالعه) را چند ساعت از ساعت اول جدا کنید. (بین 4 و 8 ایده آل است) این شبیه به چرخنده بشقاب است که به طور دوره ای اشیا را به جلو میبرد.
برنامه ریزی دوره های “بازبینی/ مرور”
علاوه بر مرورهای سریعی که بلافاصله بعد از کلاس انجام میدهید، باید زمانی را برای بررسی نمونه های “جهانی“ بیشتر، برنامهریزی کنید. به عنوان مثال، این بررسی ها ممکن است:
- خواندن قسمت های “خلاصه” از یادداشت های کرنل در مورد هر یک از موضوع ها باشد.
- بررسی فلش کارت ها از سیستم فلش کارت های تکراری با فاصله.
باید از انواع روش های “بازبینی فعال” استفاده کرد. وقتی انتخاب می کنید که کدام موضوعات را مرور کنید، آن را به صورت استراتژیک انجام دهید. از خود بپرسید چه چیزی نیاز به توجه دارد. اگر آزمونی در پیش دارید، این موضوع ممکن است تعیین کند که زمان بیشتری را برای مرور صرف کنید.
در جدول زیر، میتوانید ببینید که دورههای بازبینی همه بهعنوان آخرین کار روز برنامهریزی شدهاند. من فکر میکنم این ایده خوبی است زیرا میتوانید روی اطلاعات “خواب” کنید. بگذارید ناخودآگاه جذب شود.
پیش نمایش
یکی از تکنیکهای مورد استفاده در سیستم SQ3R ، سیستم کورنل ، و پست من در Reading Faster ، ”پیشنمایش است. من در اینجا به جزئیات نمی پردازم، اما ایده این است که یک نمای کلی از اطلاعاتی که می خواهید در کلاس پوشش دهید یا در کتاب درسی خود بخوانید، به دست آورید.
این بدیهی است که قبل از جلسه آموزشی انجام می شود. بنابراین پیشنهاد میکنم به خودتان زمان بدهید تا اطلاعاتی را که میدانید در کلاس آینده پوشش میدهید، پیشنمایش/مرور کنید. “هنگام تنظیم برنامه خود این را در نظر داشته باشید.“
ابتدا مهم ترین وظایف خود را برنامه ریزی کنید
چه دانشجوی کالج با شغل پاره وقت باشید، چه در دانشکده پرستاری، یا یک حرفه تمام وقت در حال تحصیل برای آزمون دولتی، همیشه کارهای بیشتری از آنچه می توانید امیدوار باشید در زمان تعیین شده انجام دهید، وجود خواهد داشت، در دسترس شماست! همانطور که سعی می کنید درگیر شوید، با کارهای جدیدی که باید انجام دهید بمباران می شوید. هیچگاه تمام نمی شوند. اما ناامید نباشید. برای همه ما یکسان است!
اگر میخواهید کنترل زمان خود را در دست بگیرید، باید به گونهای دیگر درباره آن فکر کنید. منظورم از آن چیست؟ اصل پارتو را در نظر بگیرید…
اصل پارتو
20 درصد از کارهایی که انجام میدهید، 80 درصد نتایج را به همراه خواهد داشت. درک این موضوع زمانی که نوبت به سازمان دهی اولویت ها و برنامه شما می رسد، بسیار مهم است! توانایی شما در شناسایی مهم ترین وظایف و انجام آن ها در ابتدا، بیشترین تأثیر را در موفقیت نهایی شما خواهد داشت. این بزرگ ترین مهارتی است که می توانید توسعه دهید.
به یاد داشته باشید، این واقعیت که شما “مشغول” هستید، لزوماً به این معنی نیست که شما در حال انجام کارهای زیادی هستید. هدف شما باید همیشه روی کارهایی باشد که بیشترین ارزش را دارند. متأسفانه، این نوع کارها گاهی اوقات سخت ترین کارها هستند. با این وجود، شما می خواهید عادت انجام سریع و شایسته این وظایف را در خود ایجاد کنید. شیرجه بزنید و آنها را انجام دهید !
نویسنده استیون پرسفیلد در کتاب خود، “جنگ هنر” (این یک اشتباه تایپی نیست) مینویسد: این ” بخش نوشتن” نیست که سخت است. آنچه سخت است “نشستن برای نوشتن است”. فکر می کنم همه ما این را تجربه کرده ایم. سخت ترین قسمت شروع است. با این حال، وقتی شروع به کار کردید، شتاب در کنار خود دارید. ادامه دادن آسان است، اما غلبه بر اینرسی اولیه بخش دشوار است!
او همچنین می گوید:
آنچه ما را از نشستن باز میدارد، “مقاومت“ است. “مثل یک سوزن مغناطیسی که روی سطح روغن شناور است، مقاومت بیوقفه به شمال واقعی اشاره میکند…” (به عبارت دیگر، وظیفهای که کمتر میخواهیم انجام دهیم، کاری که مقاومت را فرا میخواند، دقیقاً همان چیزی است که باید با آن مقابله کنیم. ).
پرسفیلد ادامه می دهد… “ما می توانیم از این استفاده کنیم. می توانیم از آن به عنوان قطب نما استفاده کنیم. ما میتوانیم با مقاومت حرکت کنیم و به آن اجازه دهیم ما را به آن فراخوان یا عملی که باید قبل از دیگران دنبال کنیم، راهنمایی کند“.
در مثال خود، او در مورد یک نویسنده و مقاومتی که هنگام نوشتن قلم روی کاغذ احساس می کند، صحبت می کند.
برنامه ریزی تست ها و تکالیف
دانش آموزان نیز احساس مقاومت می کنند.
شاید به تازگی به شما 10 روز اخطار برای آزمایش آینده داده شده است. تمایل طبیعی این است که آن را از ذهن خود دور کنید. می توانید بعداً نگران آن باشید. شما زمان زیادی دارید، درست است؟ این “مقاومت” است! در عوض، باید از برنامه منعطف خود استفاده کنید تا فوراً در زمان های مطالعه تیک بزنید تا آماده باشید و مجبور نباشید شب قبل را شلوغ کنید!
مثال:
اگر امروز اول و آزمون دهم است، ممکن است زمان های مطالعه را برای روزهای دوم، پنجم و هشتم و شاید یک مرور سریع در روز، برنامه ریزی کنید! حالا می توانید استراحت کنید. نیازی به استرس در مورد آزمون نیست.
این به این دلیل است که وقتی زمان آن به دوم می رسد، شما توسط برنامه خود برانگیخته می شوید. شما دقیقا می دانید که چه کاری باید انجام شود. این فقط یک بلوک دیگر از زمان است، بنابراین شما از هر مقاومتی عبور خواهید کرد و شروع به مطالعه خواهید کرد. از سوی دیگر…
اگر نتوانید یک برنامه مطالعه را رعایت کنید، به احتمال زیاد خود را متقاعد خواهید کرد که تا آخرین لحظه منتظر بمانید” مقاومت” ، سپس یک شب تمام وقت بکشید. (یعنی با شتاب خواندن)
هر زمان که ما احساس مقاومت می کنیم، پرسفیلد به ما می گوید که این ناراحتی را به عنوان فلشی که به همان کاری که باید انجام دهیم، اشاره می کند، بشناسیم… سپس، آن را انجام بده! اگر بتوانید این عادت را ایجاد کنید، مطمئناً موفق خواهید بود!
در بالای آن 20٪ بمانید
مداد در تاریخ آزمون، سررسید تکالیف و غیره، به محض اینکه بدانید چه هستند. این به شما این امکان را میدهد تا اهمیت آنها را رتبهبندی کنید، سپس آنها را در طول دورههای تحصیلی خود پخش کنید.
همیشه از خود بپرسید که آیا کاری که میخواهید انجام دهید جزو 20 درصد کارهای مهمی است که باید انجام دهید تا به هدفتان برسید؟ این شامل مطالعه برای تست ها و همچنین کار بر روی کاغذ یا سایر تکالیف خانه می شود. زمانی که برنامه خود را می سازید این را در نظر داشته باشید. روی چیزهای مهم تمرکز کنید. ابتدا آن چیزها را برنامه ریزی کنید تا فرصت های زمانی باز، برای گسترش آنها به صورت استراتژیک، داشته باشید.
هشدار در مورد بال زدن آن
اگر فکر میکنید که میتوانید با موفقیت، وقتی نوبت به برنامههای مطالعه میشود، «بال آن»، دوباره فکر کنید. شما نمی خواهید بدون نقشه یا GPS یک سفر جادهای طولانی به مکانی که هرگز نرفته اید داشته باشید، آیا می خواهید؟
به این فکر کنید که اگر بنشینید و برنامه ریزی کنید، چقدر سفر راحت تر خواهد بود. نقشه خود را بیرون می آورید و هر قدم را برجسته می کنید. شاید مایل ها را یادداشت کنید تا بتوانید در حین رانندگی از آن مطلع باشید. به این ترتیب خیلی سریع متوجه می شوید که آیا مسیر اشتباهی را انتخاب کرده اید یا خیر. شاید شما می توانید به صورت آنلاین برای هر گونه انحراف یا کار ساخت و ساز در طول مسیر خود بررسی کنید، تا در صورت امکان از آنها اجتناب کنید.
شما دقیقاً می دانید به کجا میروید و در طول مسیر استرس نخواهید داشت. یک نقشه شما را راهنمایی می کند و از گم شدن شما جلوگیری می کند. در مورد مطالعه هم همینطور. برنامه مطالعه، نقشه شماست. در هر مرحله به شما نشان می دهد که می خواهید کجا باشید. با یک برنامه زمان بندی شده می توانید به راحتی از خودتان آگاه باشید.
بدون برنامه زمانبندی، خارج شدن از مسیر آسان است!
چیزی شبیه این می شود… باید ایمیلم را بررسی کنم تا ببینم آیا فلانی به من پاسخ داده است یا خیر… یا… فکر می کنم برای خودم ساندویچ کره بادام زمینی درست کنم. اگر در ساعت نیستید، (یعنی برنامه ای ندارید) به راحتی در محدوده هرگز سرگردان می شوید. شما ایمیل خود را چک می کنید، و نکته بعدی که می دانید این است که حقه های احمقانه انسانی را در یوتیوب تماشا می کنید. وقتی به ساعت نگاه می کنید 2 ساعت گذشت. این به سرعت و بدون اینکه شما هرگز آن را بدانید اتفاق می افتد!
بدون برنامه، طعمه ی ذهن ناآرام میشوید… آن ایدههای بیپایانی که برای جلب توجه شما رقابت میکنند و سعی میکنند شما را فریب دهند. خیلی آسان است که از مسیر خارج شوید. به خصوص زمانی که می خواهید از انجام تکالیف خودداری کنید. یک برنامه مطالعه به شما این امکان را می دهد که روی کارهای قابل مدیریت و انجام شدنی تمرکز کنید. اینها با استراحت های لذت بخشی آمیخته خواهند شد. با یک برنامه زمان بندی شده، بسیار مستعدتر خواهید بود که به برنامه پایبند باشید.
پیش بروید و برای شکست استارباکس برنامه ریزی کنید. به این ترتیب، در پس ذهن خود، متوجه خواهید شد که خودتان را انکار نمی کنید، بنابراین شانس کمتری برای پرت شدن (حواس) وجود خواهد داشت.
برنامه ریزی استرس را کاهش می دهد
استرس یک مشکل است. نه تنها احساس خوبی ندارید، بلکه اثربخشی ذهنی شما را هم کاهش می دهد. از آنجایی که باعث تغییرات فیزیولوژیکی در مغز شما می شود، هم بر توانایی شما در به خاطر آوردن اطلاعات و هم بر رمزگذاری اطلاعات جدید در حافظه تأثیر می گذارد. روی تمرکز شما تأثیر منفی می گذارد. روی خواب هم تاثیر می گذارد! و می دانید که وقتی خسته هستید تمرکز کردن چقدر دشوار است. این یک چرخه معیوب است. داشتن یک برنامه زمانی به کاهش استرس کمک زیادی می کند. شما می توانید وظایف خود را به گونه ای سازماندهی و برنامه ریزی کنید که مطمئن شوید قادر خواهید بود آنها را بدون استرس انجام دهید!
برنامه ریزی استراحت
قانون بازده کاهشی به این موارد اشاره دارد: نقطه ای که در آن سطح منافع به دست آمده، کمتر از مقدار انرژی سرمایه گذاری شده، است. زمانی فرا می رسد که در حال مطالعه هستید، تمرکز و توانایی شما در جذب اطلاعات شروع به کاهش می کند. خسته می شوید… باتری تان در حال تمام شدن است. معمولاً بعد از حدود 50 دقیقه این اتفاق می افتد.
در آن مرحله، زمان استراحت فرا رسیده است. برای شارژ باتری! شخم زدن جلو برای شما سود چندانی نخواهد داشت. به نمودارهای زیر نگاهی بیندازید… خط قرمز نشان دهنده بهره وری شما در طول زمان است. نمودار اول، یک دوره مطالعه 5 ساعته را بدون وقفه نشان می دهد!
توجه داشته باشید که چگونه بهره وری شما کاهش می یابد و هرگز بهبود نمی یابد. پس از حدود 1-1/2 ساعت، بازده کمی برای زمان سرمایه گذاری شده دریافت می کنید. اکنون به نموداری نگاه کنید که در آن هر 50 دقیقه 10 دقیقه استراحت می کنید.
در اینجا می بینید که وقفه ها، انرژی ذهنی شما را بازیابی و دوباره پر کرده است. توانایی شما برای مولد ماندن در کل جلسه باقی می ماند. از اینکه 5 یا 10 دقیقه چه کاری برای شما انجام می دهد شگفت زده خواهید شد!
پیدا کردن فاصله های کاری / استراحت
فاصله های کاری/ وقفه ای را پیدا کنید که برای شما مناسب است. شاید 25 دقیقه کار، 5 دقیقه استراحت باشد. یا 50 دقیقه کار، 10 دقیقه استراحت. فقط شما خواهید دانست که چه چیزی بهترین است. هر دو را امتحان کنید و ببینید چه احساسی دارید. در ارزیابی خود واقع بین باشید! اگر خسته شدید، فاصله کاری را کوتاه کنید. (من خیلی کمتر از 25 دقیقه یا خیلی بالاتر از حدود 90 دقیقه نمیروم.)
اگر بعد از 25 دقیقه احساس انرژی کردید و در منطقه بودید، به راه خود ادامه دهید. فقط از زمانی که کمی احساس خستگی می کنید، آگاه باشید. این نشانه شما برای استراحت است. استراحت چندین کار را برای شما انجام می دهد، از جمله تغییر فیزیولوژی در مغز شما. شما با چشم اندازی تازه تر بر می گردید، اوج عملکرد خود را حفظ کرده و بهتر تمرکز خواهید کرد.
چیزهایی را که مطالعه می کنید بیشتر به خاطر خواهید آورد و سطح استرس شما کاهش می یابد. یک مزیت دیگر این است که در زمانی که دور هستید، مغز متفکر پراکنده شما، به طور ناخودآگاه کار می کند تا آنچه را که تازه یاد گرفته اید در حافظه جذب کند. این یک بازی برد برد است! بنابراین مطمئن شوید که در طول دوره های مطالعه خود استراحت کنید.
توجه: من از برنامه Pomodoro Timer در لپ تاپ خود استفاده می کنم. من آن را برای جلسات کاری 25 دقیقه ای و 5 دقیقه استراحت تنظیم کردم.
اگر حالم خوب باشد، از سر جلسه کار و استراحت می پرم… سپس جلسه دوم کار! در آن مرحله 10 دقیقه استراحت می کنم. به این ترتیب من می توانم انعطاف پذیر بمانم. اگر احساس کنم برای به دست آوردن دیدگاه به یک استراحت سریع نیاز دارم، 25 دقیقه کار می کنم، سپس 5 دقیقه توقف می کنم. برنامه های نوع Pomodoro به صورت رایگان در هر پلتفرمی در دسترس هستند. من توصیه می کنم یکی را انتخاب کنید!
استراحت های طولانی تر
همچنین مهم است که به خود اجازه دهید بیشتر از 1 یا 2 ساعت استراحت کنید. در برنامه مثالی که در بالا ارسال شده است، متوجه وقفه های 1 ساعته خواهید شد:
- نهار
- قبل از شام
- در شام
- پس از آخرین بررسی شما
این استراحت ها به شما چیزی می دهد که منتظر آن هستید. به علاوه، آن ها به تمام اهدافی که ما در مورد آن صحبت کردیم، خدمت می کنند.
اهمال کاری
با استراحت های داخلی، جلسات مطالعه شما قابل دسترس تر خواهد بود. شما از ایده نشستن برای مقابله با کاری که به نظر غیرقابل حل می سد، هراس نخواهید داشت.
بدون برنامه زمان بندی شده، سخت است که بدانید از کجا شروع کنید!
چی بخونم؟ چه چیزی را مرور کنم؟ در اینجا یک راه دیگر برای نگاه کردن به آن وجود دارد…
اتاقی را در خانه خود تصور کنید که اتفاقاً همه جا بهم ریخته است… بهم ریختگی. احتمالاً حتی راه رفتن از کنار آن به شما استرس وارد می کند. تفکر در مورد تمیز کردن آن را فراموش کنید…! این همان مفهوم با مطالعه است. کارها را تا زمانی که متوجه نشدید که از همه آنها دوری می کنید، به تعویق نیندازید. یک برنامه بسازید!
امیدوارم از این ایده ها فورا استفاده کنید!
مترجم: فاطمه حقدادی، کارشناس معاونت آموزش موسسه تعالی راه آوران رشد
کاری از گروه آموزش و پژوهش موسسه تعالی راه آوران رشد
دیدگاهتان را بنویسید